Burs Hikayeleri
/
Oğuzhan Çakır
Toronto’ya uzanan yolculuğum Edirne’nin Uzunköprü ilçesinde başladı. Ziyaret için geri döndüğümde, akraba ve aile dostlarından hep aynı şeyi duyuyorum: “Senin büyük adam olacağın daha çocukken kırmızı kravatla dolaşmandan belliydi.”
Büyük adam olmaya daha uzun bir yol var, özellikle de üniversiteyi yeni bitirmiş ve her şeyin daha başında olduğumu hissettiğimden olsa gerek. Diğer yandan, geriye baktığımda, uzun bir yol kat etiğimi görmek geleceğe olan inancımı daha da güçlendiriyor. Kırmızı kravatın muhtemel bir etkisi oldu bugünkü noktaya gelmemde. Hayallerimi planlarımın bir parçası haline getirmem ve önümdeki engelleri aşabilmem ise beni destekleyen kişi ve kurumlar sayesinde mümkün oldu. Suna ve İnan Kıraç Vakfı ve Galatasaray Eğitim Vakfı’nın bana temin ettiği üniversite bursu hayatımdaki en önemli dönüm noktalarından birine erişmemi sağladı.
2005 yılında Galatasaray Lisesi’ne başladım, bu hiç şüphesiz hayatımdaki ilk dönüm noktası oldu. 2010’da son sınıfta bir yandan sınavlara hazırlanırken bir yandan da Fransa ve Kanada’daki üniversitelere başvurdum. Başvurduğum her yerden kabul aldım. Uzun araştırmalarım sonunda, McGill Üniversitesi gitmek istediğim okullar listesinde ilk sıradaydı. McGill’den ayni zamanda önemli bir miktarda burs almıştım. Bu duruma kısmen sevinebildim. Ailemin şartları yurtdışında yaşam masraflarımı karşılayabilmekten fazlasıyla uzaktı. O noktada tamamen bir mucizeye ihtiyaç duyduğumun farkındaydım. Suna ve İnan Kıraç Vakfı ve Galatasaray Eğitim Vakfı benim için bir üniversite bursu oluşturarak bu mucizeyi gerçekleştirdi.
Eylül 2010’da Montreal’de yepyeni bir hayata başladım. McGill’den Ekonomi ve Finans çift ana dal ve İşletme yan dal programlarından 2014 yılında “First Class Honours” ve “Dean’s Honour List” dereceleriyle mezun oldum. Aldığım iyi bir üniversite eğitiminin yanı sıra, Kanada’nın kültürel çeşitliği hem akademik açıdan hem de kişisel açıdan hayatımda önemli bir zenginlik kaynağı oldu.
Eylül 2014’ten itibaren Toronto’da finans sektöründe Analist olarak çalışıyorum. Yirmi dördüncü yaşımda yeni bir şehirde yeni bir başlangıç... Bundan sonrası dünyanın herhangi bir köşesinde olabilirim. Suna ve İnan Kıraç Vakfı’na ve Galatasaray Eğitim Vakfı’na bana hayallerimin peşinden gitme olanağı verdiği için minnettarım.